نازنین

ب رق خاشاک گنه ، روزه تابستان است                                                                                                       &nbs...

...

...

بال در بال پرستوهای خوب می رسد آخر سوار سبزپوش جامه ای از عطر نرگسها به تن شالی از پروانه ها بر روی دوش پیش پای او، به رسم پیشواز ابر با رنگین کمان پل می زند باغبان هم (باغبان نوبهار) بر سر هر شاخه ای گل می زند تا می آید پرده ها از خانه ها باز توی کوچه ها سر می کشند مرغهای خسته و پربسته هم از میان پرده ها پر می کشند در فضای باغها پر می شود باز هم فواره گنجشکها هر کجا سرگرم صحبت می شوند شاخه ها درباره گنجشکها باز می پیچد میان خانه ها بوی اسفند و گلاب و بوی عود می رسد فصل بهاری جاودان فصلی از عطر و گل و شع...

لطف خدای بزرگ جهان شد شامل حال مستعضعفان خداوند در خلق منت نهاد فرستاد پیغمبری باسداد         رسول امین قریشی نسب زقوم خلیل وزنسل عرب زدامان پاکیزه ی آمنه که بر او به جز نام تقوا منه. ...

دستی رسید بال و پرم را کشید و رفت از بال من شکسته ترین آفرید و رفت خون گلوی زیر فشارم که تازه بود با یک اشاره روی لباسم چکید و رفت بد کاره ای به خاک مناجات سر گذاشت وقتی صدای بندگی ام را شنید و رفت راضی نشد به بالش سختی که داشتم زنجیرهای زیر سرم را کشید و رفت شاید مرا ندیده در آن ظلمتی که بود با پا به روی جسم ضعیفم دوید و رفت روزم لگد نخورده به آخر نمی رسید با درد بود اگر شب و روزم رسید و رفت دیروز صبح با نوک شلاق پا شدم پلکم به زخم رو زد و در خون طپید و رفت از چند جا ضریح تنم متصل نبود پهلوی هم مرا وسط تخته چید و رفت تابوت از شکستگی ام کار می گرفت گاهی سرم به گوشه ی دیوار می گرفت ...

از سر نیزه از سر نیزه دعایی کن سوای این و آن چون امیدی نیست دیگر به دعای این و آن جاده ای هستم که پایانم تویی اما بدان مانده روی بغض هایم ردّ پای این و آن تا علم افتاد بی مولا و بی صاحب شدم بعد تو من بوده ام صاحب لوای این و آن صبر هم اندازه ای دارد برادر! تا به کی                «سر» ببینم در میان دست های این و آن؟ نعل ها تقسیم می کردند با بی دقتی پاره های جسم پاکت را برای این و آن دخترت را سنگ ها از بس اذیت کرده اند می پرد از خواب ، شب ها با صدای این و آن «البلاء للولا» پس هرچه پیش آید خوش است کربلا...

این عید به نور فاطمیه زیباست   روزی تمام سال ما بازهراست   با بردن نام فاطمه فهمیدم   سالی که نکوست از بهارش پیداست ...

...

داره دل شکسته ام،هوای کوی سامرا ایشالا به این زودیا،میایم به شهر سامرا تموم ِ عالم میدونن،حرم تو بهشتمه به لطف حی ّ متعال،عشق تو سرنوشتمه یا ابالمهدی عزیز ِ آل مصطفی یا ابالمهدی ولیّ ذات کبریا یا ابالمهدی ما رو ببر به سامرا یا ابالمهدی مدد امام ِ عسگری... مکتب تو مکتب ما،مذهب ِ تو مذهب ما دعا برای ظُهور ِ،مهدی تو بر لب ما ضریح ِ شش گوشه ی تو،داره شمیم کربلا می وَزه تو ی حرمت،عطر نسیم کربلا ای گل زهرا برای ما سینه زنا کن دعا تا که بشیم شبیه لاله ها کربلایی و مُحبّ ِ شاه ِ سرجدا ای گل زهرا حسین غریب کربل ...